Interview van Martine krikke met Angela van Iersel die sinds 1 april 2014 voorzitter is van stichting Kunst en Cultuur Woudenberg en vanaf het begin betrokken bij het platform beeldende kunstenaars Woudenberg ‘de Kunstberg’. We kijken terug op onze snelle ontwikkelingsjaren. Het is begin 2016 en op 1 februari is het 10 jaar geleden dat door kunstenaars het zaadje voor dit allemaal werd gelegd. We hebben met veel professioneel enthousiaste mensen de grond geploegd waarop het Cultuurhuis is opgericht.
“Angela wat is er allemaal op je af gekomen sinds je nu dik anderhalf jaar geleden het voorzittersstokje van Kunst en Cultuur van mij hebt overgenomen? “
“Ik moest vooral wennen aan de andere rol en de uitdaging om een algeheel overzicht in de organisatie te hebben. Ik had tijd nodig om erin te groeien. Proberen te stabiliseren wat er was en kijken wat we verder met elkaar inspirerend kunnen doen. We kunnen verder bouwen op basis van wat we in tien jaar hebben ontwikkeld. En zo mogelijk kunnen we nog andere doelgroepen gaan bereiken. De zorg bijvoorbeeld. Voor de gemeente vallen wij onder het sociaal domein. Wat ik zoek als voorzitter is de manier om mensen te inspireren in hun eigen kracht te staan. Nu het bestuur van stichting KunstenCultuurWoudenberg weer compleet is, hier is veel tijd in gaan zitten, kan ik mijn rol weer verder gaan vervullen. Ik studeer, lees boeken, praat met mensen. Het is moeilijk de verschillende petten van voorzitter, docent en kunstenaar te combineren. Ik ben in het diepe gesprongen om voorzitter te worden. Het zit wel in mijn genen, zowel mijn vader als mijn moeder zaten in besturen. Ik zelf heb ook van jongs af aan in allerlei organisaties gezeten. Toen jij en ik een gesprek daarover hadden zou ik rationeel nee gezegd hebben, maar zei ja omdat het nu op mijn pad ligt om een zekere verantwoordelijkheid te nemen.”
“Hoe ben je ooit bij de Kunstberg en KunstenCultuur betrokken geraakt?”
“Ik las een artikel in de krant waarin Woudenberger kunstenaars een samenwerkingsverband wilden aangaan. Ik had net een kind gekregen, wilde wel weer iets naar buiten toe en dit was dichtbij. We hadden een bijeenkomst bij jou thuis en vandaaruit is het platform beeldende kunstenaars geboren en kreeg in dat jaar de naam ‘de Kunstberg’. We gingen met z’n allen naar de gemeente voor onze ruimtevraag. We fuseerden in opdracht van de gemeente met de cultuurorganisatie ’Projekt’ tot stichting KunstenCultuurWoudenberg en kregen daarmee een subsidie en onze ruimtes. We ontwikkelden mede het Cultuurhuis waarbinnen onze ruimtes en ons werk een plek kreeg in de Woudenberger samenleving.”
“Hoe denk je dat de kunst in Woudenberg tot zijn recht komt in de komende jaren ?”
“We hebben al vele initiateven genomen. Lessen aan scholen, lessen binnen de Kunstbergateliers en cultuureducatie, de Kunstberggalerie is er gekomen, de OpenAtelierroute was er al. Ik mis de relatie kunst en bedrijven. Een betaalde kunstuitleen voor hun gebouwen en/of trainingen voor hun besturen en/of medewerkers.”
“Hoe gaat het ondertussen met jouw eigen kunstenaarschap?”
“O, ik heb altijd inspiratie en tijd tekort om alles uit te voeren, kan altijd doorgaan. Kunst en leven is voor mij één. Ik heb mezelf doelen gesteld voor exposities. Mijn thema’s krijgen een nieuwe richting erbij.”
“Mag ik daarover al iets onthullen?”
“ Ja, ik zoek in mijn schilderen nu het licht in het landschap.”
“Dank je wel Angela, onze wegen lopen nog wel een tijdje parallel.”