Verschillende kunstenaars exposeren met allerlei technieken en materialen rondom het thema ‘BitterZoet’. Bitter en Zoet lijken twee tegenstrijdige kenmerken maar blijken in deze expositie van Galerie de Kunstberg goed bij elkaar te passen.
Opening door Moniek van de Graaf
Dat merkte ook wethouder Moniek van der Graaf 28 oktober op in haar openingsspeech: “Ik herken de combinatie bitter en zoet. Bij een begrafenis dit weekend was er het bittere van het afscheid en het zoete van de herinneringen. Ook als ik Aperol Spritz drink is er de combinatie van bitter en zoet. Zo combineren die smaken ook bij deze prachtige tentoonstelling. Het werk dat getoond wordt is van hoog niveau. Geniet er van!”
Overrompeld
Bezoekers zijn overrompeld door de serene sfeer van de witte expositieruimte die de kunstwerken mooi tot hun recht laat komen. Krista Israel had bij het samenstellen van deze tentoonstelling vol melancholie met opzet kunstenaars uitgenodigd te exposeren met werk dat zowel bij de andere werkstukken paste als wat daarmee een tegenstelling vormde.
Kunstenaars
Sommige kunstenaars waren aanwezig en konden vertellen over hun werk maar anderen zoals de van oorsprong Japanse Simsa Cho kon zijn glazen muiltjes uit de serie ShoeRealism niet toelichten. Zijn naam is een pseudoniem voor Shinji Kaseman uit Amsterdam. Al op de Rietveld Academie ontstond zijn fascinatie voor schoenen en sinds die tijd maakt hij figuratieve glassculpturen in uitgesproken kleuren die je kunt associëren met schoenen.
Veel mensen geven van jongsaf aan de voorkeur aan zoet maar dingen van suiker zijn vaak vergankelijk. Bitter past in deze expositie door de uitbeelding van iets wat we niet graag zien.
Het kunstwerk van gegoten suiker van Mayke Verhoeven toont net als 19e eeuwse stillevens onder meer een doodshoofd naast een prachtige vaas. Het kunstwerk zal bovendien langzaam vervormen en smelten. Kwetsbaarheid, vergankelijkheid en herinneringen aan vervlogen tijden zijn belangrijke thema’s voor haar. Voordat ze zich specialiseerde in kunst van gegoten suiker werkte Mayke juist veel met lood omdat lood niet vergaat.
Rieneke Woelderink-Schwommels werkt meestal met waardeloos materiaal zoals restjes stof, papier of materiaal dat ze tijdens wandelingen vindt. Nu heeft ze met wol en natuurlijke verf in doorzichtige doosjes fascinerende aaibare schimmels nagemaakt. Met elkaar vormen de doosjes een wanddecoratie. De schimmels lijken zo echt dat ze zowel verwondering als weerzin oproepen.
Miranda Mulder maakte van papier maché kleine grappige fantasiemonstertjes als ontsnapping uit de somberheid van de wereld.
Carry Doorn maakte van verschillende lagen stof , draden en borduursels een portret van een observerende vrouw.
Yvette Antoinette heeft een passie voor fine art, vintage en fashion. In haar unieke stijl staan melancholie, nostalgie en romantiek centraal. Ze stuurde een foto met emoties uit de puberteit in.
Inger Israel maakte een boom met de houtbrandtechniek. Daar schilderde ze een schommel bij. Deze techniek liet ze hier voor het eerst zien. Ook hing er van haar een levensecht klein schilderij van een gebakje.
Van Rietje Smal-Zwanenburg hingen er twee zeer verschillende portretten van meisjes: Inez en Emma. Kunst maken en daarmee haar emoties uitdrukken is voor haar een avontuur waarbij ze experimenteert met allerlei stijlen en materialen. Daardoor zijn deze meisjesportretten zo verschillend qua uitvoering en uitstraling.
De oproep van Monique van der Graaf om van deze tentoonstelling in al zijn verscheidenheid te genieten is dan ook zeer terecht!
