“Hanneke , inmiddels zijn we met de stichting Kunst en Cultuur (2008) al zeven jaren onderweg. In de tijd dat de Kunstberg (2006) als nieuwe initiatief voor de benodigde ruimte een fusie aanging met de toen al jaren bestaande stichting Projekt kwam jij in beeld en werkte mee aan de transitie. Het Cultuurhuis kwam er en sinds kort zit je ook in dat bestuur. Wat was de uitdaging om je bij het initiatief van de kunstenaarsclub aan te sluiten? “
“Mijn eerste contact met Ineke Wurfbain die lid van de Kunstberg was en enthousiast over het nieuwe initiatief vertelde. Ik was net begonnen met een meditatiecursus in mijn en iets in mij – zeg maar gevoel – riep mij op tot de mogelijkheid om dit via een gezamenlijk initiatief aan te bieden. Voor de organisatie die daarvoor nodig is voelde ik me niet aangesproken door Projekt. Ik wilde dat alleen onder de nieuwe condities van de Kunstberg.”
“Hoe kijk je terug op deze eerste zeven jaren van ons bestaan?” “Een mooi proces van ‘gestoorde vrijwilligers’ die er vol enthousiasme instapten om na zeven jaar vermoeid achterover te leunen. Vermoeidheid van twee keer verhuizen, betrokkenheid bij de voorbereiding van verbouw tot Cultuurhuis en inrichten van het pand, dat was veel van ons gevraagd als vrijwilliger. Er zijn weeffoutjes, de integratie is moeilijk. Het is gelukkig geen bedrijfsverzamelgebouw geworden, maar de moeite is groot om de geledingen bij elkaar te krijgen .” Inmiddels komen er gelukkig nieuwe mensen bij en stroomt het weer.
“Hoe zie jij de samenwerking tussen de kunstenaars, de kunst en cultuurcursussen?” “ Binnen Kunst en Cultuur is de kerngroep, waarin de werkgroepen vertegenwoordigd zijn, essentieel, want door de fysieke scheiding van onze cursusruimtes is samenwerking lastig. De verschillen tussen de creatieve (maken, doen) en gestructureerde (helderheid organiserende) mensen vullen elkaar mijns inziens prachtig aan. Na zeven jaar zien we nu nieuwe mensen in de organisatie instappen die vragen stellen ‘wie is wie’, ‘hoe moet dat’, waarmee we de organisatiestructuur steeds helderder moeten formuleren met een regelgeving zonder deze vast te timmeren.”
“Wat betekenen wij als stichting Kunst en Cultuur binnen het organisme Cultuurhuis?” Een moeilijke. Wij zijn als organisatie de jongste. Onze inbreng wordt vaak nog beschouwd als puberaal. Regelgeving werkt tegen vernieuwing binnen gewoontes die bij ons nog niet vast liggen. Wij schudden kennelijk aan de heersende patronen. Met de nieuwe voorzitter van het Cultuurhuis hoop ik dat we ons kunnen beraden wat de waarde is van het Cultuurhuis binnen Woudenberg. Is een bestuur in staat er richting aan te geven? Een centrale agenda en programmering is wel mijn ding binnen dit bestuur en moet mijn inziens bij de cultuurhuiscoördinator prioriteit hebben.”
“Hoe kun jij jouw eigen massagepraktijk en docentschap combineren met het werk binnen het cultuurhuis?” “In mijn eigen praktijk werk ik één op één. In het Cultuurhuis kan ik met groepen werken. Het is niet de bedoeling om het docentschap bij Kunst en Cultuur te gebruiken als opstap voor een privépraktijk. Na 10 jaar alleen werkend heb ik hier eindelijk collega’s. De samenwerking van de docenten bij Kunst en Cultuur is een grote kracht. Voor mij is het afwisselend om met groepen én één op één te werken én een stuk vrijwilligerswerk hier te doen, maar het is wel zaak om steeds de balans te houden tussen deze drie gebieden.”